Dick van Zijderveld - Late lente

Dick van Zijderveld, Late lente.

ISBN 978-90-484-0611-1.

204 pagina’s. Prijs € 17,95, exclusief verzendkosten.

Omslagfoto's: Thierry Langeweg.

N.B.!
De bundel Late lente. Verhalen is niet meer leverbaar.
Alle verhalen van deze bundel zijn opgenomen in de bundel Een jonge vrouw uit Vierhouten en andere verhalen.

Die dag bedacht Willem Biggelaer – Wimpie voor de enkele intimi die hij had – dat hij tien jaar alleen woonde. Nog geen maand nadat hun jongste dochter het huis was uitgegaan had zijn echtgenote aangekondigd dat zij wilde scheiden. Hij was even geschrokken, maar had snel ingestemd en alle gewenste medewerking verleend. Eigenlijk voelde hij zich opgelucht dat de nogal bemoeizuchtige vrouw met wie hij alleen nog de belangstelling voor hun kinderen deelde, zou vertrekken. Zij waren jong getrouwd, dus ze hadden beiden nog genoeg mogelijkheden. Toch had hij, in tegenstelling tot zijn ex-vrouw, geen nieuwe relatie meer gevonden.
Hij schonk zich een nieuw glas bourgogne in. Wat had hij sindsdien eigenlijk bereikt? Hij woonde in een behoorlijk huis, een monument in het centrum van Oudenhaven, een klein rivierstadje. Met de tegenwoordige prijzen zou dat in geval van nood aardig wat kunnen opbrengen. Hij staarde door het hoge raam naar de voortjagende wolken, die de zomernamiddag schemerig als een late herfstmiddag maakten.

    En verder? Hij bekeek zichzelf in gedachten: een onopvallende gescheiden man van middelbare leeftijd met een beginnend buikje en een weinig indrukwekkende carrière. Hij had het dan wel gebracht tot hoofd public relations bij een bedrijf dat door het hele land hondentoiletten inrichtte, exploiteerde en onderhield, inhoudelijk waren zijn werkzaamheden toch nauwelijks bevredigend te noemen. Bovendien had hij een hekel aan honden. Nu ja, het leverde een aardig inkomen op en hij hield genoeg vrije tijd over voor andere dingen. Niet dat hij zoveel deed: hij hield wat kranten bij, soms verdiepte hij zich in de geschiedenis van Oudenhaven.
    Vandaag was zijn zomervakantie begonnen. Hij had nog geen idee hoe hij die zou besteden. Natuurlijk zou hij zijn plan weer kunnen oppakken om de geschiedenis van Oudenhaven in de zestiende eeuw te beschrijven. Daarmee was hij nooit verder gekomen dan het verzamelen van materiaal en enkele losse aantekeningen. Hij zou ook op vakantie kunnen gaan; dat had hij al jaren niet meer gedaan. Sinds zijn scheiding had hij niet de energie kunnen opbrengen om een reis te organiseren. Zijn gedachten dwaalden terug naar vroegere vakanties met zijn echtgenote, daarvóór de zwerftochten als student. Hij zou dat nu niet meer aandurven.
    Hij stond op en liep naar het raam. Er leek een forse onweersbui op komst. Deze vakantie moest hij zijn lamlendigheid nu maar eens doorbreken. Al maanden lag er een aantal antieke boeken onaangeroerd in de boekenkast. Vandaag nog zou hij een opzet gaan maken voor zijn studie en zou hij beginnen met de bestudering van de nieuwe aanwinsten.
    Zijn gedachten werden onderbroken door het haperende geluid van de bel. Wat geïrriteerd liep hij naar de voordeur. Een collecte, voor een organisatie tegen huiselijk geweld of zoiets.

Elise

Een jonge onderzoeker beleeft een stormachtige liefdesnacht met de lieftallige Elise. Daarna verdwijnt zij spoorloos. Jaren later, na een snelle wetenschappelijke carrière, meent hij haar weer te ontmoeten.

Treurtniet en Vogelsang

Twee mannen hebben in hun leven geheel andere keuzes gemaakt in soortgelijke situaties. De één droomt ervan kunstenaar te worden, de ander is echt kunstenaar geworden. Beiden komen onverwacht voor wezenlijke beslissingen te staan.
Twee verhalen over twee mensen, twee mogelijke levenslopen van dezelfde persoon, of schrijft de één het verhaal van de ander?

Verstoring

Pieter komt op een herfstwandeling een merkwaardig gebouw tegen. Hij ontmoet er de mooie Roxanne, met wie hij een afspraakje maakt. Maar dat loopt mis. Ondertussen is Roxanne spoorloos.

Genoegdoening

Een leraar klassieke talen wordt met pensioen gestuurd. 's Avonds thuis droomt hij ervan dat hij uit wraak de auto van zijn rector vernielt. De auto blijkt de volgende dag inderdaad beschadigd.

Vanaf 7 augustus 2009 staat op de Nationale Boekenblog een vraaggesprek over ’Late lente’.

Dick van Zijderveld, voor het schilderij »La tête aux nuages« van La Couchie.

Foto: Peter le Nobel, Nationale Boekenblog.

Utrecht – Verlegen, bedeesd, spiritueel, het zijn woorden die op Dick van Zijderveld van toepassing zijn. »Late lente«, een bundel met korte verhalen, is zijn debuut. Verhalen over mannen die op een keerpunt in hun leven staan en elk op eigen wijze met de vraag worden geconfronteerd: „Is dit lot of toeval?”
Lees verder.

• In het Schillertheater Place Royale te Utrecht heb ik op de literaire avond van Taalpodium Utrecht/Zeist enkele fragmenten uit Late lente voorgelezen.

Op het Open Podium te Nieuwegein op 15 september 2009 leest Dick het verhaal Net als vroeger en een fragment uit Elise (opgenomen in Late lente) voor.